افزایش عملکرد آبگیری لجن در واحدهای تغلیظ ثقلی با استفاده از ترکیبات آهن دو ظرفیتی و سه ظرفیتی (مطالعه موردی: تصفیه‌خانه فاضلاب بجنورد)
کد مقاله : 1056-IWWA (R1)
نویسندگان
عادل رازی *1، ابراهیم علامتیان2
1کارمند شرکت آب و فاضلاب خراسان شمالی
2استاد دانشگاه خاوران مشهد
چکیده مقاله
لجن یکی از تولیدات جانبی حاصل از فرآیندهای تصفیه فاضلاب است به منظور کمک به فرآیندهای بیولوژیکی، بخشی از لجن تولید شده به فرآیند تصفیه بازگشت داده می‌شود و مازاد آن با آبگیری و تغلیظ از تصفیه‌خانه خارج می‌گردد. در این پژوهش اثر ترکیبات دو و سه ظرفیتی آهن (سولفات آهن II و III ظرفیتی و کلرید آهن II و III ظرفیتی) بر آبگیری لجن مازاد مدول اول تصفیه‌خانه فاضلاب شهر بجنورد بررسی شده است. در این راستا ابتدا تاثیر دوزهای مختلف هر یک از مواد منعقد کننده جهت بهینه نمودن قابلیت آبگیری لجن مورد بررسی قرار گرفته و سپس اثر تغییر pH با اضافه کردن آهک بررسی شده است. نتایج نشان داد که افزودن دوزهای بهینه FeSO4 (0.6 و 0.4 گرم در لیتر) و آهک (0.6964 و 1.5986 گرم در لیتر) زمان مکش مویرگی (CST ) لجن را 30.6 و 32.7 درصد کاهش داده و همچنین رطوبت کیک لجن به میزان 26 و 30.6 درصد کاهش می‌دهد. همچنین افزودن دوزهای بهینه FeCl2، Fe2(SO4)3 و FeCl3 (0/1، 0.4 و 0.6 گرم در لیتر) با کمک منعقد کننده آهک (5986 گرم در لیتر) زمان مکش مویرگی لجن را به میزان 35.1، 27.3 و 15.3 درصد کاهش داده و موجب کاهش رطوبت کیک لجن به میزان 36.6، 17.1 و 8.7 درصد می‌گردد.
کلیدواژه ها
آبگیری لجن، ماده منعقد کننده، ترکیبات آهن، زمان مکش مویرگی و اندیس حجمی لجن
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر