چشمه کارستی «کانی بِل» پاوه و مدیریت منابع آب |
کد مقاله : 1065-IWWA |
نویسندگان |
مسلم یزدانی * دانش آموخته دکتری علوم زمین گرایش آموزش دانشگاه اشفورد امریکا |
چکیده مقاله |
چشمه «کانی بِل» پاوه، یکی از پدیده های ژئومورفولوژیک شاخص زاگرس چین خورده در واحد کرمانشاه و از منابع آبی کارستی قابل توجه در این منطقه، محسوب می شود که در 35 کیلومتری شمال پاوه و در مجاورت روستای هجیج و رودخانه سیروان و سد داریان، واقع شده است. مخزن آبی چشمه «کانی بِل»، عمدتا در سنگ آهک های سازند داریان و تا حدودی تناوب های شیلی سازند گَدوان، توسعه یافته است. عوامل موثر بر پیدایش این مخزن کارستی، در ابتدا، حرکات کوهزایی متاخر و سپس عوامل ناشی از تکتونیک و گسلش های عمده و متعدد در این ناحیه می باشد که منجر به جابجایی و حرکت لایه های آهکی شده و روند توسعه کارست را تسریع کرده است. گسل این ناحیه از نوع شیب لغز بوده و منجر به جابجایی لایه های سنگ آهک، چرت، رادیولاریت و سنگ آهک های اُاُلیتی، در مجاورت هم شده که موقعیت را برای تشکیل یک رژیم فرسایشی شدید و توسعه یک آبخوان کارستی، فراهم کرده است. سازند گَدوان یکی از سازندهای زمینشناسی گروه خامی در زاگرس با سن کرتاسه پیشین (آپتین-آلبین)، می باشد، این سازند، عمدتا از شیلهای خاکستری مایل به زرد یا سبز با میانلایههای خاکستری از سنگآهک رُسی، تشکیل شده است. سازند داریان نیز یکی از سازندهای آهکی زاگرس به سن کرتاسه پیشین (آپتین-آلبین) می باشد. این جستار به مدیریت منابع آب چشمه کانی بل پاوه با دیدگاهی هیدروژئولوژیکی، می پردازد. |
کلیدواژه ها |
ژئومورفولوژی، کانی بِل، گسل، کارست، سازند داریان، سازند گَدوان، مدیریت منابع آب |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |