| دانش بومی سازگار با کم آبی در مناطق خشک ایران |
| کد مقاله : 1071-IWWA (R1) |
| نویسندگان |
|
زهرا جعفری *1، محمدرضا مسلمی2 1دانش آموخته دکتری علوم مرتع دانشگاه صنعتی اصفهان، کارشناس اداره امور مراتع اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان اصفهان 2دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس، رییس اداره امور مراتع اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان اصفهان |
| چکیده مقاله |
| خشکسالی اولین و مهم‌ترین مسئله قرن ماست. با افزایش تغییرات اقلیمی، خشکسالی در خاورمیانه، منطقه‌ای که از نظر حجم منابع آب شیرین در یکی از پایین‌ترین سطوح جهان قرار دارد، طی ۴۰ سال گذشته بیش‌تر و متداول‌تر شده است. بر همین اساس، کارشناسان تأکید دارند که در این مناطق باید ایده‌هایی در راستای آمادگی در برابر بدترین شرایط خشکسالی مطرح و اجرا شود. مقاله حاضر مقاله کیفی است که به شیوه توصیفی و با استفاده از داده‌های کتابخانه‌ای و اینترنتی و مشاهده مستقیم انجام شده است. در مواجه با معضل کم آبی، راهکارهای مقابله و سازگاری وجود دارند. مقابله طبعاً هزینه بیش‌تری دربردارد. در عوض، راهکارهای سازگاری علی الخصوص مبتنی بر دانش بومی، دارای هزینه کمتر و قابل اجرا در مقیاس وسیع‌تر هستند. دانش بومی، حاصل تجربیات قرن‌های درازمدت زندگی انسان است که با این دانش سرو کار داشته‌اند و طی فرآیند آزمایش و خطا بدان دست یافته‌اند. مقاله حاضر به ارائه برخی راهبردهای سازگاری با کم آبی در محیط‌های خشک مرتبط با دانش بومی می‌پردازد و در ادامه پیشنهاداتی در این زمینه مطرح شده است. از آن‌جا که دانش بومی در مدیریت منابع آبی توأم با پایداری و سازگاری زیست محیطی توصیف شده است، به نظر می‌رسد تلفیق دانش بومی و دانش نوین می‌تواند کمک کننده باشد. |
| کلیدواژه ها |
| کم آبی، دانش بومی، سازگاری، ایران. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
