ارزیابی فنی احداث آب شیرین‎کن SWRO در خط ساحل شمالی خلیج فارس و دریای عمان از منظر مصرف انرژی
کد مقاله : 1217-IWWA (R1)
نویسندگان
علیرضا بلوری افشار *1، ناصر مهردادی2
1کارشناس
2عضو هیات علمی دانشگاه تهران ، استاد
چکیده مقاله
کشور ایران در کنار سایر کشورهای خاورمیانه در دسته ‎بندی اقلیم با تنش آبی بسیار شدید قرار دارد. در راستای کاهش بحران کم‎آبی برای مصارف شهری، صنعتی و کشاورزی، استفاده از منبع آب دریا و طراحی و احداث آب‎شیرین‎کن در کنار سایر روشهای تامین آب مانند آبخیزداری و تصفیه پسابهای شهری و صنعتی با هدف بازچرخانی آب، اجتناب‎ناپذیر است. مهمترین عامل بازدارنده در توسعه طرحهای آب‎شیرین‎کن، نیاز به انرژی قابل توجه در این فرایند است. با پیشرفت فناوری در این صنعت و جایگزینی فرایندهای حرارتی که مستلزم تامین انرژی گزاف در تغییر فاز است، با فرایندهای غشایی (اسمزمعکوس)، انرژی لازم برای تولید هر مترمکعب آب شیرین (مصرف انرژی ویژه،SEC) را کاسته است. پیشرفت شایان توجه در تولید غشاهای متنوع اسمزمعکوس نیز به روند کاهش SEC ادامه می‎دهد. در این مقاله مروری اجمالی بر عوامل تاثیرگذار بر SEC نظیر کیفیت آب خام، دما، نوع غشای مورد استفاده و کیفیت موردنظر آب شیرین تولیدی با توجه به کاربرد آن (شرب و یا صنعتی) انجام شده تا راهنمای سرمایه‎گذاران و متولیان کاهش بحران آب در ساختار اجرایی کشور باشد.
کلیدواژه ها
مصرف انرژی ویژه(SEC)، میزان املاح محلول(TDS)، اسمزمعکوس دریایی(SWRO)، مکانیابی بهینه ، نمک‎زدایی ، درصد بازیابی (ریکاوری)
وضعیت: پذیرفته شده