تاثیرانواع مدل‌سازی‌ بردار متغیر تصمیم در بهینه‌سازی چندهدفه روش‌ طراحی دینامیکی شبکه‌های توزیع آب
کد مقاله : 1231-IWWA
نویسندگان
محمدمهدی ریاحی *1، امین ابراهیم بخشی پور2، کارلو جودیچیانی3، انریکو کریاکو4، علی حقیقی5
1دانشگاه شهیدچمران اهواز
2دپارتمان مدیریت آب شهری، دانشگاه کایزرسلاترن، آلمان
3گروه مهندسی عمران و معماری، دانشگاه پاویا، ایتالیا
44- گروه مهندسی عمران و معماری، دانشگاه پاویا، ایتالیا
5دانشکده‌ عمران و معماری دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهوار-بلوارگلستان-دانشگاه شهیدچمران
چکیده مقاله
برخلاف روش طراحی استاتیکی که روش سنتی است و طراحی شبکه آبرسانی را در یک فاز انجام می‌دهد، روش‌ طراحی دینامیکی با فازبندی دوره طرح به طراحی شبکه آبرسانی می‌پردازد. امروزه برای به دست آوردن طرح‌های بهینه در روش طراحی دینامیکی از الگوریتم‌های بهینه‌سازی چندهدفه استفاده می‌شود. در این تحقیق ابتدا روش‌ طراحی و ساخت چند فازی که زیرمجموعه طراحی دینامیکی است بیان شده است. سپس دو رویکرد متفاوت (که در این تحقیق به نام رویکرد اول و دوم شناخته می‌شوند) برای مدل سازی بردار متغیرهای تصمیم‌گیری در الگوریتم‌ بهینه‌سازی چندهدفه معرفی می‌شوند و در انتها تاثیراتی که رویکردهای مختلف مدل‌سازی بردار متغیرهای تصمیم‌گیری در طراحی استاتیکی شبکه‌های آبرسانی می‌گذارند با یکدیگر مقایسه می‌شوند. با بررسی اثرات رویکرد اول و دوم مدل سازی بردار متغیر تصمیم گیری بر روش طراحی و ساخت چندفازی می‌توان پی‌برد که رویکرد دوم باعث بهبود 10 درصدی جواب‌های جبهه پارتوی نهایی نسبت به رویکرد اول شده است. همچنین این رویکرد باعث افزایش 6 درصدی تعداد جواب‌های نهایی جبهه پارتو و افزایش 2 برابری تعدادجواب‌های امکان‌پذیر در تکرارهای ابتدایی نسبت به رویکرد اول شده است.
کلیدواژه ها
شبکه‌های توزیع آب، بهینه سازی چندهدفه، طراحی استاتیکی و دینامیکی، روش‌ چندفازبندی.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی