| بررسی عددی تأثیر فاصلة لوله‌های خود دفن موازی از یکدیگر و بستر بر میزان فرسایش زیر آن‌ها |
| کد مقاله : 1280-IWWA (R1) |
| نویسندگان |
|
ابوالفضل پورطالبی حسین آبادی1، کامبیز فرهی مقدم *2 1دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی عمران و نقشه برداری، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان 2استادیار، گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی عمران و نقشه برداری، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته |
| چکیده مقاله |
| لوله‌های خود دفن یکی از اجزای حیاتی زیرساخت‌های حمل‌ونقل سیالات در محیط‌های زیر آب (رودخانه یا دریا) هستند. خط لوله‌ای که بر بستر طبیعی رودخانه و یا دریا قرار گرفته قابلیت آن را داراست که به علت آبشستگی موضعی دچار خود دفنی شود. درصورتی‌که فرایند خود دفنی یک خط لوله تسریع شود، می‌توان از آن به‌عنوان گزینه‌ای ارزان به‌جای حفر ترانشه برای حفاظت لوله بهره جست. یکی از پارامترهای مهم که بر عملکرد لوله‌های خود دفن تأثیرگذار است، فاصله بین لوله‌های موازی یا بین لوله و بستر فرسایش پذیر (گپ) است. اکثر مدل‌سازی‌های انجام‌گرفته در زمینه عملکرد این لوله‌ها آزمایشگاهی بوده و بر روی لوله منفرد انجام‌گرفته و همچنین تأثیر گپ به‌خوبی بررسی نشده است. باتوجه‌به فواید استفاده از مدل‌های عددی مانند صرفه‌جویی در زمان و هزینه، هدف از انجام این پژوهش انجام مطالعات بر روی تک لوله با تغییر گپ و همچنین دو لوله موازی به‌صورت عددی است. برای شبیه‌سازی عددی از نرم‌افزار FLOW-3D استفاده شد. نتایج نشان داد که کاهش فاصلة بین لوله‌های موازی و همچنین کاهش گپ تأثیر مثبتی بر تسریع فرایند خود دفنی دارد. |
| کلیدواژه ها |
| پدیده خود دفنی، خطوط لوله موازی زیر آب، شبیه‌سازی عددی، گپ |
| وضعیت: پذیرفته شده |
