| بررسی اثر ماسه ریزو لجن زلال ساز در بهبود عملکرد انعقاد در تصفیه خانه آب شیبان اهواز |
| کد مقاله : 1367-IWWA |
| نویسندگان |
|
معصومه طاهریان *1، افشین تکدستان2، مریم ودیعی3، نغمه عروجی4، سارا نجارپور5 1علوم پزشکی جندی شاپور اهواز 2- استاد مرکز تحقیقات فناوری‌های زیست محیطی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران 3کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست، گرایش آب و فاضلاب، شرکت آبفای دزفول 4مرکز تحقیقات فناوری‌های زیست محیطی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران 5دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت محیط، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران |
| چکیده مقاله |
| فرایندهای انعقاد و لخته سازی از مهم ترین فرایندها در تصفیه خانه های آب می باشند. در طی سال های اخیر از ماده ی منعقد کننده پلی آلومینیوم کلراید در تصفیه خانه ها استفاده می گردد. در مطالعه حاضر نیز از ماده ی منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید به همراه لجن حوض ته نشینی و ماسه ریز به عنوان دو کمک منعقد کننده استفاده شد. در این تحقیق همچنین با برگشت مقداری لجن و ماسه ریز به ابتدای فرایند انعقاد و لخته سازی و ایجاد کدورت مصنوعی و حاکم نمودن مکانیسم جذب سطحی و خنثی سازی بار به عنوان موثرترین مکانیسم حذف کدورت نسبت به سایر مکانیسم ها اثر برگشت لجن و ماسه ریز در بهبود عملکرد پلی آلومینیوم کلراید در تصفیه خانه آب شهرشیبان مورد بررسی قرار گرفت. بهینه ترین شرایط کارایی پلی آلومینیوم کلراید، سرعت اختلاط سریع معادل 120 rpm و دوز بهینه پلی آلومینیوم کلراید 10ppm بود. راندمان حذف کدورت و کل ترکیبات آلی (TOC) در شرایط بهینه عملکرد پلی آلومینیوم کلراید برای دوز 10ppm به ترتیب برابر با 93/94 و 82/22 و همراه با ماسه ریز به ترتیب برابر با 25/95% و 14/ %22و همراه با لجن حوض ته نشینی به ترتیب برابر با 21/96% و 03/27% حاصل شد. |
| کلیدواژه ها |
| انعقاد و لخته سازی، پلی آلومینیوم کلراید، ماسه ریز، لجن، TOC و کدورت |
| وضعیت: پذیرفته شده |
